همیشه سال‌ها، همیشه عشق، همیشه ساعت‌ها

🎬 ما "زنان" چرا باید #فیلم ببینیم؟!(24)
 فروغ خراشادی

📚@klidar

  استفن دالدری کارگردان خوش‌شانس و باهوشی‌ست؛ داشتن سه هنرپیشه‌ی زنِ درجه یک در فیلمی اقتباسی: «ساعت‌ها»، که فيلمنامه‌اش را "ديويد هير"، بر اساس رماني از "مايكل كانينگهام" به نگارش درآورده است، نشان از این فراست و نکته‌سنجی دارد. نقش اول فیلم "ویرجینیا وولف" با بازی "نیکول کیدمن" آدم را مسحور می‌کند. هنرپیشه‌ای که نماد زیبایی هالیوود است، زیر گریم سنگین، شناخته نمی‌شود و این شاید تنها فیلم کیدمن باشد که از زیبایی در بازی‌اش سود نجسته اگر‌چه او بارها در فیلم‌های زیادی هنرش را به رخ بیننده کشیده است. 

اما این درام امریکایی، ماجرای زندگی سه زن است؛ سه زن که برشی یک روزه از زندگی‌شان را با تماشاگر سهیم می‌شوند؛ زنانی که به ظاهر باهم ارتباطی ندارند و حتی در دوره‌های زمانی بسیار متفاوت از هم می‌زیند.  در سال 2001 "كلاريسا وان"  ناشر، در سال 1951 "لورا براون"، خانه‌دار  و در دهه 1920 لندن، ويرجينيا وولف، نویسنده‌ی بلندآوازه‌ی انگلیسی که دوران نقاهت ناشی از  افسردگی‌اش را در شهری دورافتاده به تجویز پزشک و اجبار شوهرش سپری می‌کند.  نویسنده بارها دست به خودکشی زده و امروز هم در اندیشه‌ی آن است؛ همچنان که شخصیت‌های داستانش را در چیدمان دلخواهش قرار می‌دهد، مایل است تا زندگی و مرگش را هم شخصا تعیین کند. وولف، دارد آخرین داستانش را به پایان می‌رساند آن هم در روزی که خواهرش مهمان اوست؛ در این داستان زنی به نام "کلاریسا دالووی" در تدارک یک مهمانی‌ست.

 در برشی دیگر از فیلم کلاریسا وان، با بازی فوق‌العاده‌ی "مریل استریپ"، هم در تدارک مهمانی برای دوست بیمارش "ریچارد"است؛ ریچارد نویسنده‌ای است که از پذیرش جایزه‌ی ادبی‌اش سر باز می‌زند چرا که گمان می‌کند جایزه را به خاطر بیماری به او داده‌اند و سرنوشتش را مثل نویسنده‌ی مورد علاقه اش ویرجینیا وولف، با مرگی خودخواسته به دست می‌گیرد. ریچارد با بازی "اد هریس" نقشی کوتاه اما درخشان و تحسین‌شده در این فیلم دارد. 

اما لورا براون، با بازی جولین مور، زنی‌ست که دارد آخرین کتاب ویرجینیا را می‌خواند؛ زنی که افسردگی را در زیر پوسته‌ای از خوشبختی شکننده، محبوس کرده است. این سه زن، در سه موقعیت، در سه جایگاه متفاوت، همه به نوعی به هم مربوطند؛ آن‌ها گویا نماهایی متفاوت از یک فرد هستند؛ فردی به نام "زن" و این "زن بودن" در کلام ویرجینیا این گونه بازتاب می‌یابد:" یک روز از زندگی یک زن، تنها یک روز از زندگی یک زن."

 فيلم در سال 2002 در سينماهاي جهان به اکران عمومی درآمد. در رشته‌های بهترين بازيگر نقش مكمل مرد "اد هریس" بهترين بازيگر نقش مكمل زن "جولين مور"، بهترين كارگرداني، بهترين موسيقي و بهترين فيلمنامه كانديداي جايزه اسكار شد اما در نهايت اسكار به کاندیدای بهترين بازيگر نقش زن "نيكول كيدمن" رسید. همچنین در جشنواره بين‌المللي فيلم برلين، خرس نقره‌اي بهترين هنرپيشه زن را به خاطر بازی "هر سه زن" به دست آورد. 

در آخر، یک روز از زندگی، به پایان می رسد؛  با تفاوت‌ها و شباهت‌هایی برای سه زن فیلم ؛ نخست زنی که خود را در آب غرق کرده، دوم کسی که خود را در زندگی همسر و فرزندش محو کرده و دیگری زنی که خود را در ندیدن واقعیت زندگی گم کرده و برای فرار از آن چه در اطرافش رخ می‌دهد، به مهمانی و ارتباط با دیگران پناه برده است. مونولوگی در فیلم هست که ویرجینیا در نامه‌ی خداحافظی به همسرش می‌گوید؛ این پیام بردوش‌کشنده‌ی نام فیلم و جهان‌بینی نویسنده‌اش هست؛ این فکر که ویرجینیا به زندگی پشت کرده است و از آن گریخته را با اندیشه‌ای روشن جایگزین می‌کند و تکلیفی بر دوش آن دو زن دیگر و حتی ریچارد می‌گذارد:   
لئونارد عزیز! به صورت زندگی نگاه کن. همیشه، به صورت زندگی نگاه کن. و به خاطر آن چیزی که هست بشناسش، و در نهایت، دوستش داشته‌باش! و وقتی شناختیش، رهایش کن. لئونارد! همیشه سال‌ها میان ماست. همیشه، سال‌ها، همیشه عشق، همیشه "ساعت‌ها"!

#ما_زنان_چرا_باید_فیلم_ببینیم 24
از: خیام نامه

🔻نام فیلم: #ساعت‌ها The Hours
🔻سال تولید : 2002   
🔻کارگردان: Stephen Daldry
🔻بازیگران: Nicole Kidman, Julianne Moore , Meryl Streep
🎬 #دانلود_فیلم👈 ساعت‌ها (https://my-filmm.info/the-hours-2002.html)