کتاب امروز بازهم یکی از آثار خانم نوتومب یا نوتوم هست. در مورد خانوم نوتوم قبل کمی صحبت کردم، ایشون بلژیکی هست ولی دوران کودکیشونو تو ژاپن گذرونده، خانم نوتوم فارغ التحصیل رشته "زبانشناسی" هست و همیشه لباسها و کلاههای خاص می پوشه، که کلی هم حاشیهسازه!
چاپ کتابای خانوم نوتوم رو یکی از مهم ترین انتشارات فرانسه " البن میشل"، به عهده داره و از معدود کسایی هستن که برای کارش یک اتاق اختصاصی در ساختمون این انتشارات داره!
البته مقدمه خانم "ویدا سامعی" مترجم این کتاب کامل هست برای همین برای اطلاع بیشتر پیشنهاد میکنم قبل از مطالعه کتاب ریش آبی، مقدمه رو هم بخونید!
اما کتاب "ریش آبی" داستان یک مرد اشرافزاده اصیل اسپانیایی به اسم "دُن المیریو" هست؛ که عادت به ترکِ خونه محبوبش نداره. دن المیریو با هر زنی که همخونه شده، اون زن بهطور مشکوکی کشته شده و خلاصه اینکه تابحال زنی صحیح و سالم از خونه آقای دن المیریو برنگشته!
در ادامه "ساتورنین" خانم معلمی که در به در، دنبال اتاق ارزونی میگرده به آگهی اجاره اتاق اقای دُن المیرو ، بر میخوره و میشه نهمین زنی که پا به خونه این اشرافزاده اصیل می گذاره! البته سرنوشت ساتورنین شبیه بقیه زنهای خونه نیست و...
برای دومین بار بود که دست گذاشتم رو یکی از کتابهای خانم نوتوم. اول اینکه کوتاهی رمانهای خانم نویسنده منو جذب میکنه و دوماً معتقدم تلفیق ادبیات فرانسه و قلم زنی مثل نوتوم که حتی ظاهرش هم حاشیهسازه کار جالبی از آب در میاد!
مترجم میگه" قلم سحرآمیز" اما من میگم "قلم خاص"، خانم نوتوم سبک نوشتار خودشو داره؛ دراز گویی نمیکنه و در عوض کاری میکنه از این صفحه به اون صفحه منتظر شوکه شدن باشیم!
درضمن خانم نوتوم عاشق "شامپاینه"، پس اگه کتابی رو باز کردین که شخصیتاش پشت میز ناهار و شام داشتن برای هم شامپاین میریختن و بحث فلسفی و عاشقانه میکردن، شک نکنین دارین یکی از کتابهای نوتوم رو میخونین!
چند سطر کتاب
عصر روز بعد، وقتی که ساتورنین از سر کارش به خانه بازگشت، جعبهای را روی تختش دید. داخل جعبه یک دامن مخمل طلاییرنگ بود و یک یادداشت از طرف آقای صاحبخانه به این مضمون: «به یاد شامپاین دیشب. امیدوارم که اندازه باشد.» یادداشت با نام دُن المیریو نیبال ای ملیکار امضا شده بود.
ساتورنین لحظهای فکر کرد. آیا درست است که این هدیه را بپذیرد؟ و بلافاصله این فکر غیرانسانی را از ذهنش راند: شکوهی که پارچۀ این دامن به نمایش میگذاشت، چنان تمنایی را در او بیدار کرده بود که نزدیک بود به خاطرش به گریه بیفتد. لباسهایش را به سرعت از تنش کند و از توی کمد یک بلوز سیاه درآورد و دامن را هم درحالی که نفسش را حبس کرده بود، پوشید: دامن مخمل طلایی رنگ را انگار به تن او دوخته بودند. ساتورنین همینطور که در آیینه به خود نگاه میکرد احساس کرد موجودی غیرزمینی او را در آغوش کشیده است. پوتینهای سیاهرنگ پاشنهدارش را به پاکرد تا لباس پرزرق و برقش کامل شود. ص 67
ریش آبی، املی نوتوم، مترجم: ویدا سامعی، نشر نو، چاپ چهارم 1398، 136صفحه، قیمت: 20000تومان
عنوان اصلی: Barbe-Bleue
نام نویسنده: Amélie Nothomb
t.me/klidar
یادداشت از: مینا لگزیان